طراحی لباس باید مطابق با نیاز مخاطب و با رعایت باورها و عقاید جامعه باشد
تاریخ انتشار: ۱۸ خرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۱۷۷۷۰۷
به گزارش خبرنگار ایرنا، لباس یکی از مهمترین نیازهای بشر بوده که احتیاج به آن در طول زمان نه تنها کمتر نشده، بلکه روز به روز در حال افزایش است به گونهای که امروزه شاهد وجود لباسهای مخصوص برای گروهها و اقشار مختلف جامعه هستیم.
همین امر موجب شکل گیری طراحی های مختلف لباس برای کودکان، ورزشکاران، بانوان و مشاغل مختلف شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
طراحی لباس یکی از صنایع مهم و پربازده در جهان امروز بهشمار میرود و طراحان این حوزه با استفاده از طرح و رنگ روی پارچههای مختلف برای ارائه طرحهای خاص و نو تلاش می کنند تا طیف وسیعی از سلایق مختلف را به خرید محصول خود ترغیب نمایند.
طراحان لباس با طراحیهای بدیع خود یا با تغییر در طرحهای موجود، در یک دوره خاص زمانی برای ایجاد نوعی تغییر در سبک و سلیقه پوشش مردم تلاش می کنند.
در کنار طراحی لباس، خیاطی نیز از جمله هنرهای فردی است که باید همه افراد در حد دوختن یک دکمه برای پیراهن یا کوک ساده از آن سر رشته داشته باشند اما متأسفانه این روزها به دلیل برخی تبلیغات اشتباه، این هنر میان مردم به ویژه دختران جوان مهجور مانده است.
خبرنگار خبرگزاری جمهوری اسلامی(ایرنا) استان قزوین با توجه به این موضوع به سراغ پروانه رحمنی طراح لباس و هنرمند جوان قزوینی و مدرس دانشگاه رفته که به تازگی نمایشگاه طراحی لباس کودک با عنوان کویر را در قزوین به نمایش گذاشته و با او پیراموان فعالیتهای این رشته هنری به ویژه در حوزه طراحی و دوخت لباس گفت و گو کرده است.
اشاعه فرهنگ و هنر اصیل ایرانی و ترویج مدهای ایرانی ـ اسلامی، یکی از مهمترین اهداف این طراح جوان برای کارآفرینی در این بازار است.
وی معتقد است: یکی از مهمترین ویژگیهای یک طراح لباس این است که در کنار خیاط بودن طراح هم باشد و این موضوع یعنی از عهده طراحی یک طرح و الگو به بهترین کیفیت و شکل برآید.
ایرنا.چطور شد که به طراحی لباس علاقه مند شدید؟
از سال ۸۱ به صورت رسمی در حوزه طراحی الگو و دوخت فعالیت دارم، در مدت این سالها به عنوان مربی و کمک مربی در آموزشگاهها مشغول بودهام و از سال ۹۶ به عنوان مدرس الگو و دوخت وارد جهاد دانشگاهی شدم و به صورت کاملاً تخصصی، آموزش این رشته را آغاز کردم.
ایرنا. درزمینه طراحی لباس آیا تحصیلات آکادمیک دارید یا خودتان به صورت تجربی این کار را یاد گرفتید؟
در این رشته، دارای مدرک کاردانی و کارشناسی طراحی و فناوری دوخت هستم البته ناگفته نماند که تجربه کاری در موفقیتم بی تأثیر نبوده است.
ایرنا. مشوق شما برای فعالیت در این حرفه چه کسی بود؟
خانواده من اولین و بزرگترین مشوق من بوده و هستند که همیشه قدردان آنها هستم و از کودکی علاقه وافری به هنر طراحی دوخت داشتم.
ایرنا. درباره فعالیت خود توضیح دهید و بگویید آیا این نوع طراحی (طراحی روی لباس) ویژه کودکان به عنوان کویر برای اولین بار در کشور در حال انجام است؟
بله، اگر چه خیاطی به دلیل نیازهای اولیه انسان شغلی است که از قدیم تاکنون وجود داشته ولی داشتن خلاقیت در این زمینه بسیار موثر است تا بتوان اثری خلق کرد که بزرگی و شکوه ایران را هرچه بیشتر از قبل نمایان کند.
ارتباط طراحی پارچه و نقاشی جدا نشدنی است بنابراین ما نیز به سراغ نقاشیهایی با موضوع کویر رفتیم، در نهایت آثار کاهگلی استاد پرویز کلانتری را انتخاب کردیم، بعد از انتخاب متوجه شدیم که استاد تصویرساز کودک است و تصویرسازیهای بسیاری از کتابهای کودک نیز توسط او انجام شده است؛ کلانتری در آثارش به دنبال تصویرسازی یک آرمانشهر می باشد و این همان چیزی است که ما دنبال میکنیم.
در این کار از رنگدانههای طبیعی مثل مازو، نیل و تمشک استفاده کردیم، الگو را از طریق اسکن وارد نرمافزار کردیم و با استفاده از فتوکلاژ و نقاشی دیجیتال از آثار استاد کلانتری الهام گرفتیم؛ در نهایت مجموعه ۶ تایی با تلفیقی از تکنیکهای دستی و تکنیکهای دیجیتال بهصورت پیراهن کودک طراحی شد.
ما با توجه به نیازهای پوشاک کودک و نوجوان در رده سنی ۹ تا ۱۴ سال که لباسی مناسب این سن در بازار موجود نیست تصمیم گرفتیم برای اولین بار شروع به طراحی و تولید لباس برای این رده سنی داشته باشیم که این لباسها معرف هنر ایرانی نیز باشد.
ایرنا. بیشترین تغییری که در روند طراحیها ایجاد می کنید چه چیزی است؟
ما برای اولین بار با طراحی لباس که از آثار کاهگلی مرحوم پرویز کلانتری الهام گرفتیم لباسی بسیار زیبا خلق کردیم و حقیقتاً نشان دادیم هنر ایرانی همواره در همه زمینهها اعم از لباس بسیار عالی و چشمگیر خواهد شد.
در این رشته سعی میکنم طراحی و دوخت لباس را به سمت هنر ایران تغییر و سوق دهم.
ایرنا. اولین لباسی را که طراحی کردید به یاد دارید؟
طراحی و دوخت لباس های بسیاری از صفر تا صد را انجام داده ام اما یکی از آنها را خیلی دوست دارم، لباسی که ایده آن را از نقوش هندسی ایرانی گرفتم و آن طرح را به صورت کاملاً حرفهای (الگوسازی و دوخت) در قالب لباسی که معرف هنر ایرانی است اجرا کردم.
ایرنا. به نظر شما پوشش ایرانی باید دارای چه ویژگیهایی باشد؟
پوشش ایرانی باید کاملاً معرف هنر ایرانی باشد زیرا تمام هنرهای ایرانی داری رنگها و نقوش بسیار شاد و پرانرژی هستند که تأثیر مستقیمی روی شاد زیستن مردم دارد.
ایرنا. مشکلات و موانع این رشته هنری در قزوین چیست؟
با توجه به اینکه من مدرس الگوسازی و دوخت در دانشگاه فنی و حرفهای دختران قزوین و جهاد دانشگاهی (علمی کاربردی) هستم و از نزدیک شاهد دغدغههای دانشجویان و هنرجویان بودهام متوجه شدهام که بزرگترین موانع پیشرفت آنها آشنا نبودن با این رشته است که باعث میشود به سمت کپی کردن کارها پیش بروند یا اینکه حمایت مالی دریافت نکند.
ایرنا. وامهای خوداشتغالی و کارآفرینی هم دریافت کردید؟ چقدر در موفقیت شما تأثیر داشته است؟
خیر در ابتدا بدون دریافت وام، شروع به فعالیت کردم، منظورم این است که حتماً نباید سرمایه خیلی زیادی در این حرفه داشته باشیم ولی اخیراً وام خوداشتغالی دریافت کردم که کمک زیادی در گسترش فعالیتم داشته است.
ایرنا. به نظر شما یک خانم چگونه میتواند در اقتصاد خانواده سهم داشته باشد؟ آیا حتماً باید شاغل در ادارات و شرکتها و سازمانها باشد؟
به نظر من یک خانم میتواند سهم بسزایی در تأمین اقتصاد خانواده ایفا کند به شرطی که برنامه ریزی درست و حمایت مالی کافی داشته باشد، یک خانم میتواند با استفاده از هنر و خلاقیت خود در بستر خانه و خانواده یک زن توانمند باشد و حتماً نباید به صورت یک کارمند در ادارات دولت مشغول باشد.
ایرنا. برای طراحان جوان چه توصیهای دارید؟
توصیه من به طراحان جوان این است که این هنر بسیار گرانبها را قدر بدانند و آن را به صورت کاملاً عمیق و حرفهای دنبال کنند و کاملاً با تاریخ لباس ایران و جهان آشنا باشند تا بتوانند اثری خلق کنند که معرف ایران و هنر ایرانی در جهان باشد.
کلام آخر:
عمیقاً معتقدم که این رشته مانند اقیانوسی است که هیچگاه تمامی ندارد و برای عاشقان واقعی همواره بی پایان است.
در کنار عشق به کار، صبر و حوصله نیز نقش مهمی در پیشرفت در این کار دارد و جوانان ما اگر با صبر و حوصله به دنبال استعدادهای نهفته در وجود خود باشند مطمئنا میتوانند فردی موفق باشند.
برچسبها سازمان جهاد دانشگاهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مد و لباس استان قزوین حوزه هنریمنبع: ایرنا
کلیدواژه: سازمان جهاد دانشگاهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مد و لباس سازمان جهاد دانشگاهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مد و لباس استان قزوین حوزه هنری هنر ایرانی طراحی لباس هنر ایران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۱۷۷۷۰۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جغرافیای لایکها و دیس لایکها
مثلا کسی که عقیده دارد اسرائیل یک کشور است و از آن طرفداری میکنم، آیا عقیده درستی دارد؟ یا کسی که عقیده دارد زنان جنس دوم هستند!خیلی از عقیدهها و باورها اصلا با شعورمان تناقض دارد و انگار کلهمان را داغ میکند که چطور آدمی که اشرف مخلوقات است میتواند چنین چیزهایی را در مخیلهاش بگنجاند. پس باید در مواجهه با این باورها چه کنیم؟!درست یا غلط؟
بعضی عقاید درست نیستند وغلط بودنشان کاملا در ذوق میزند مثلا اعتقاد به بت پرستی یا خورشید پرستی قطعا باور درستی نیست اما در دین ما توهین وفحاشی حتی به این دسته ازعقاید هم مذموم شده وامر درستی نیست اما نه به این معنا که ما اجازه نقد، رد کردن یا به چالش کشیدن عقیدهای را نداریم. ازطرفی در دینما هر چیزی که مبنای عقلانی و فطری نداشته باشد، ارزشی ندارد و چون اسلام بر پایه تعقل و اندیشه است، میتواند با استدلالهایی منطقی این دسته از باورها رابه چالش بکشد و رد کند. البته جانم برایتان بگوید که همچنان جان و مال و آبروی آدمی فارغ از عقیدهاش مورد احترام است. ازسوی دیگر، فرض کنید در جامعهای دو دسته هستند که باعقیدهای کاملامتضاد زندگی میکنند؛مثلایک دسته معتقدند یهودیها نژاد برترند و دسته دیگر میخواهند هرچه یهودی بر سر راه خود میبینند، بکشند. در این بین شعار احترام به همه عقاید چطور میخواهد اتفاق بیفتد؟ما نمیتوانیم برای عقیدههایی که ریشه درخرافات، وهم،تخیل وعادات دارد،مثل همانهایی که دراوایل متن به آن اشاره کردم،احترام عقلانی قائل باشیم و آن را بپذیریم. البته یادمان باشد عقیدهای که بازتابی دراجتماع داشته باشد و بهفرد دیگری آسیب بزند، جای مخالفت دارد؛ باقی عقاید که کاملا در دایره فردی زندگی قرار میگیرد، مورد بحث ما نیست مگر اینکه طرف مقابل شما دوست یا عزیزی باشد که قصد آگاه کردنش را دارید.
منعطف باش
شما درطول روزممکن است با آدمهای مختلفی سر و کار داشته باشید. اگر بخواهید با هرکسی که مخالف شما فکر میکند، بحث و چالش به راه بیندازید، عمرتان بهسختی میگذرد.پس باید چه کار کنیم؟ مگر نباید بهدنبال اثبات حرف خود و نقد عقاید غیرعقلانی دیگران باشیم؟اول از هر چیزی باید یادمان باشد هدف ما از به چالش کشیدن یا ردکردن عقیدهای، توهین به شخص یا ناراحت کردن او نیست. دوم، تا زمانی که انعطافپذیری را یاد نگیریم، از پس گذراندن ساده زندگی هم برنمیآییم، چه برسد به اصلاح کسی. باید انعطافپذیری را یاد بگیریم تا هرچیزی بهجای خودش و درست اتفاق بیفتد و حرف ما پذیرفته شود. برای منعطف شدن، خوب و بد زندگی را بپذیرید و احساسات خود را سرکوب نکنید و آنها را به رسمیت بشناسید. ازواکنش سریع و هیجانی بپرهیزید و تا جایی که خط قرمزها شکسته نشود از شوخی و خوشرویی برای گسترش روابط اجتماعی خود استفاده کنید. علاوه بر این چند مورد، راههای دیگری هم هست که بعدتر به آن میپردازیم.
شورش را در نیاور
انعطاف پذیری مثل نمک غذا میماند که گاهی در خرج کردنش خسیس میشویم و گاهی هم شورش را درمیآوریم. وقتی ما دائم در برابر هرموقعیت، انسانی وتفکری انعطافپذیری به خرج بدهیم،کاربه جایی میرسدکه توان مقابله ومبارزه ازشما سلب میشود. تبدیل به انسان پذیرایی میشوید که تسلیم هر موقعیتی است وهرچیزی را میپذیرد، حق خود را نمیتواند به دست بیاورد و یاد گرفته است که برای مورد تأیید بودن همه چیز را بپذیرد. گاهی این تلاش برای مورد تأیید و پسند آدمها بودن نتیجه عکس دارد و بهجای اینکه حس خوب و رضایت را به شمامنتقل کند،دائم شما را دریک موقعیت ناخوشایند قرارمیدهد. برای مثال آدمی که درمقابل هرحرف،سخن،موقعیت وانسانی پذیرا بوده است،فردادرمقابل رئیس زورگوی خود،همسر بدخلق وشرایط بد اجتماعیاش هم انعطاف به خرج میدهد و از ترس تأییدنشدن، فراررابرقراروتلاش برای تغییردادن، ترجیح میدهد. قاطع بودن، منفعل نبودن و تعیین خط قرمزها به شما کمک میکند تا شور انعطاف را در نیاورید.
هدف اصلی فراموش نشود
عقیده چنان خود را به معتقدش گره میزند که جزئی ازفرد میشود اما این ویژگی نباید به ما اجازه دهد که برای نقد یک عقیده، به شخصیت معتقد توهین کنیم و آن را زیر سؤال ببریم. همانطور که قبلتر هم گفتم، هدف ما ناراحت کردن کسی نیست بلکه ایجاد رشد و محیطی برای توسعه فردی و جمعی است.از آنجا که هر چیزی آداب و اصولی دارد، جا دارد به چند مورد از اصول نقد کردن اشاره کنم:
اول ازهمه اینکه قصد مادعواوجنگ وجدل نیست،مابه دنبال متقاعدسازی هستیم پس به دنبال روشهای درست متقاعدسازی بروید.
مورد دوم اینکه به جای انتقاد مستقیم از ارائه پیشنهاد استفاده کنیم.
و سومین مورد به ما میگوید برای انتقاد به کسی، ابتدا جنبههای مثبت را یادآوری کنیم و سپس سراغ اصل ماجرا برویم.
نه به سکوت بیجا
شنیدهاید که میگویند این سکوت مظلوم است که ظالم میسازد؟ این جمله درباره عقاید هم صدق میکند. وقتی در برابر ناهنجاری در جامعه سکوت کنی، هنجار جدیدی ایجاد کردهای. مثال واضحش اعتراضاتی است که اتفاق میافتد و یکی از آنها، اعتراضات اخیر دانشجویان آمریکایی به اسرائیل است. حمله اسرائیل و کشتار بیرحمانهاش ناشی از یک عقیده است و سکوت در برابر آن به معنای پذیرفتن مرگ هزاران انسان.از طرفی این جمله به ما یک الگوی رفتاری در باقی روابط اجتماعی هم میدهد و یادآوری میکند پذیرش و انعطاف در هرجایی جواب نمیدهد و گاهی هر یک قدم عقبنشینی، یک قدم بیشتر از حریم و آرامش تو را از بین میبرد.البته باز هم تاکید میکنم نداشتن انعطاف و پذیرش هم به خودی خود اشتباه است و زیان رسان.
نه خم کن، نه بشکن!
نهفقط در این دوصفحه، بلکه در کل این شماره نوجوانه بارها حرف از خط قرمزها را به میان آوردیم. خط قرمز همان شاه کلیدی است که در روابط اجتماعی به داد ما میرسد و داشتن یا نداشتنش، میزان آرامش ما را در ارتباط با آدمها جابهجا میکند و انواع مختلفی دارد، از مرزهای رفتاری و عقیدتی گرفته تا مرزهای فیزیکی. داشتنش هم هزارویک سود دارد که به گمانم مهمترینش، ایجاد یک آرامش ذهنی و روابط اجتماعی سالم است اما شاید بپرسید مسیر ساختن خط قرمز چطور طی میشود؟جانم برایتان بگوید که من خیلی سریع و جمع و جور به آنها اشاره میکنم، شما هم لطف کنید و ادامه این نخ را بگیرید و پیش بروید. اول از همه اینکه به خودتان حق و اجازه داشتن خط قرمز را بدهید، نه گفتن را یاد بگیرید و ترس از دست دادن آدمها را از سرتان بیرون کنید؛ کسی که نتواند حق و حریم شما را حفظ کند، همان بهتر که از دست برود. خط قرمز را محکم بنا کنید و در رعایت کردنش سختگیر باشید. مورد آخر اینکه صفحه فوت و فن این شماره از نوجوانه را مطالعه کنید، چون آنجا کامل و جامع دراینباره صحبت کردهایم و راهکار دادهایم.